Chegou o San Pedro.

Pois si amigos, como todos os anos por estas datas, aquí en Agolada celebramos o San Pedro, a nosa festa, de feito, xa só quedan dous días (onte foi o primeiro).

Como xa dixen anteriormente, tampouco é cuestión quedar como un hipócrita, eu non son partidario deste tipo de actos, de feito non me gustan demasiado, aínda que si que teño que recoñecer que estas celebracións teñen un lugar asegurado na miña axenda, ben sexa porque é inevitable non participar nun acto que se leva a cabo diante da túa residencia ou por non perder o costume, que sei eu.... De calquera xeito, as festas deste ano son, directamente, un desastre (inicialmente puxen outra palabra), e iso que xa non tiñan o listón moi alto anteriormente. Ata tal punto chegou a, como chamarlle, tal vez, falta de previsión, que ata hai pouco non se sabía se ía haber a mencionada festa, os orzamentos son un desastre e o número de actos, actuacións... irrisorio.

Desta vez non sei se a culpa desta calamidade a ten o concello, os veciños que somos moi tacaños, a crise ou todo un pouco, en calquer caso, gustaríame agradercelle á comisión de festas o esforzo realizado, xa que, a pesares de todas as dificultades posibles, fixeron todo o posible, para que polo menos, teñamos festa, grazas.

O verán.

A verdade é que escribo con bastante retraso, demasiado diría eu, o verán xa empezou hai varios días, pero como se adoita dicir; mellor tarde que nunca.

Pois si, como xa dixen, chegou o verán, dende o meu punto de vista a mellor época do ano, por fin comeza a facer calor, (si, a diferencia do que opinan no telexornal de Antena3, en Galiza tamén loce o sol de cando en cando) deixa de chover, pillo vacacións, (sen dubidalo, o mellor) podo ir á praia... e un feixe de cousas máis que todos vos podedes imaxinar, tampouco é cuestión é que vos conte o meu "planning" veraniego, pero tamén para Agolada é unha boa época, xa que comeza a interminable tempada de festas, a poboación aumenta considerablemente grazas ós emigrantes, ábrense outros servizos como a piscina municipal, (creo que aquí teño outro post, xa vos contarei) e outra serie de cousas semellantes, aínda que tampouco vos creades que a situación cambia moito respecto ó inverno, máis ben todo o contrario.

Pois o dito, deséxovos un feliz verán a tod@s, ogallá o pasedes moi ben.

Por certo, volvendo á entrada anterior, vendo os vosos comentarios, moi numerosos, por certo, creo que tedes razón, o nome teño que decidilo eu, aínda que si que é certo que me gustaría ter algunha idea máis, en fin, grazas por opinar, en breve vos contarei a miña decisión.

A foto é de flickr.

O principio do fin?

Supoño que o título xa vos daría mala espiña ou polo menos vos faría pensar se pasa algo malo ou algunha cousa polo estilo, pois en rigor non, polo menos nada demasiado malo, simplemente, quería contarvos que estou pensando en deixar esta bitácora e comezar unha nova cunha orientación diferente e nas que tratarei outros temas máis globais, non só referidos á Agolada como veño tentando facer ata agora.

A verdade é que de tanto ver algúns dos vosos blogues, estoume decatando de que o meu non é demasiado atractivo, incluso para min mesmo, polo que me gustaría, collendo un pouco de todos, crear un novo blog, no que trate outros temas dos moitos que me interesan. A verdade é que todo esto igual non é máis ca unha fantasía pasaxeira, ou igual é algo máis e d´Agolada ten os seus días contados, pero de calquera xeito, para o meu posible futuro blog, necesito un nome, a verdade é que estaba pensando nalgo como: penso, logo existo, vivindo o futuro, millenium, sen futuro e sen un duro... non sei, algo orixinal ou divertido, pero excepto; penso, logo existo, os outros nomes non me convencen o máis mínimo, polo que preciso da vosa axuda para atopar un nome que realmente me guste por se me decido a facer o cambio, por favor, axudádeme decíndome nomes, cantos máis mellor, ó mellor o meu futuro blog leva un deses nomes.

Ademais, aquí vos deixo as fotos da noite do San Xoán, a verdade é que o pasasmos moi ben, o malo foi que non houbo moita xente. As primeiras son durante a sardiñada e o resto, da fogueira e de como a saltaron os máis valentes.

O San Xoán e a Asociación Lucerna.

23 de xuño, hoxe é o San Xoán, unha das numerosas festas que se celebran aquí, en Agolada, aínda que neste caso, a esta festa celebrarase tamén en outras aldeas como Val, pero xa vos contarei despois.
Pois ben, como todos os anos por estas datas, celebramos o San Xoán cunha sardiñada nos Pendellos, música, xente, sardiñas, viño... toda unha festa, tal vez unha das máis concorridas das que celebramos nesta vila. Sen ningunha dúbida, toda unha oportunidade para desfrutar e pasalo ben todos xuntos.

Pero como ben dixen antes, esta festa celébrase en Val, onde o acto de semellantes características ó d´Agolada foi organizado pola Asociación Lucerna, e digo foi, porque nesta pequena aldea, a sardiñada levouse a cabo o sábado 21 posto que como a maioría dos pertercentes a esta asociación viven fóra, asistir a unha festa un luns resultaríalles imposible, algo que tamén debería ter tido en conta o Concello d´Agolada xa que aquí a xente tamén traballa, pero en fin, aquí ninguén pensa nunca nada. Pois o dito, semella que o San Xoán goza de gran éxito neste concello, agárdovos esta noite nos Pendellos.

A foto é do San Xoán deste ano, na próxima entrada contareivos como foi todo.

Elos, todo un blogue.

Elo: "Cada unha das partes dunha cadea". Blog comunitario do Blogomillo, no que todos os autores comparten algo. A última e a derradeira frase de cada post.

Esta é frase que da entrada ó blog Elos, un espazo único de opinión, xurdido hai case un ano, pero que nos últimos tempos, atópase en crise de publicacións. O blogue en cuestión, é colectivo e podese escribir sobre todo tipo de temas cunha soa condición, comenzar ca derradeira frase do último post. Cando o descobrín, a verdade é que me pareceu un sistema boísimo e moi divertido para escribir, polo que me apuntei de contado, aínda que ó final, non publiquei demasiado, tamén teño que recoñecelo. Sen dúbida, é unha auténtica mágoa que este tipo de blogs tan prometedores ao principio, remate dunha forma tan escura, pero en fin, todo o que hai na rede é pasaxeiro, iso sabémolo todos.
De calquera xeito, voltemos ó verdadeiro obxetivo deste post, revitalizar o blog-xuntanza, outro espazo que non ten ningunha pinta de recuperarse se non facemos nada, xa que dende que pasou a xuntanza, ninguén, eu incluído, voltou mostrar ningún tipo de interese por el, sobre todo ultimamente. Pois ben, eu quería propoñervos a todos os blogueiros que fustes á Xuntanza e incluso a outros que non foron, importar o "modelo Elos" para o noso blogue, é dicir, que cada un de nós se comprometa a escribir un número de entradas determinado cada certo tempo utilizando para iso a última frase da entrada anterior co fin de a nosa bitácora non morra e incluso para que se sigan a organizar máis xuntanzas dende ahí, ademais de darlle un rumbo á nosa bitácora. A mín paréceme boa idea, e a vós? Por favor, comentádeme o que pensades desta iniciativa que en breve teredes publicada tamén no blog-xuntanza.
Por certo, se vos gusta Elos, tamén podedes apuntarvos, máis información aquí.

Velaquí vos deixo a última entrada que publiquei en Elos, creo que non me quedou mal.

Eurocristifraga.

Vaia cousa, iso é o que penso eu que é a Eurocopa, unha cousa moi molesta e incómoda que só serve para amargarnos, por non dicir outra cousas, a parrilla de televisión. Os telexornais non falan doutra cousa, as portadas dos xornais están colapsadas, todo o mundo fala do mesmo... menudo coñazo! Aínda por riba, como á selección española vaille relativamente ben, todo o mundo vai e ilusiónase, como se fose tanta cousa que eses tíos estén en cuartos, en fin, que se lle vai facer. A ver se perden dunha vez e a xente recupera un pouco a cordura que boa falla fai. Outro tema que trae tolos ós periodistas e á sociedade en xeral, é a fichaxe de Cristiano Ronaldo, sí o portugués este tan famoso que últimamente temos ata na sopa, o mesmo que quere fichar o Madrid, que o Manchester non quere vender e que el mesmo non sei que quere, porque non se decide nin de coña. Disque vale noventa millóns, eu dende logo non os pago por el nin por ninguén, bueno, por alguén si, polo señor Fraga Iribarne que co activo que anda ultimamente ben os vale, mañá por exemplo, ten unha intervención no cogreso popular, haberá que ver que paridas di, eu dende logo espero a súa intervención con moito entusiasmo, esta noite case non durmín pensando en que mañá o ía ver tatexando catro perogrulladas que iso sí, causarán sensación. Ese home si que vale os noventa millóns e non Crisitiano Ronaldo. Que afortunados fomos por telo máis de vinte anos amargándonos a existencia.

A voltas coas lampreas.

Pois sí, aquí en Agolada seguimos a voltas coas lampreas. Moitos de vós, lembraredes que xa tratei sobre este tema alá polo mes de abril, cando comezou este extraño (non sei moi ben como calificalo) fenómeno.

Resulta que polo mes xa mencionado, comezaron a aparecer troitas marcadas con dentelladas de lamprea e incluso chegouse a atrapar a algún destes escorredizos peixes no encoro de Portodemouros, algo teoricamente imposible, xa que a lamprea non pode habitar nun encoro, sen comunicación co mar, tendo en conta que é unha especie subacuática que nace no río, emigra ó mar e volve a desovar ó lugar no que naceu antes de morrer, é dicir, ten un ciclo vital semellante ó do salmón que é máis coñecido.

Daquela, aínda que se barallaba tamén a opción da evolución (algo que xa ocorreu nalgúns lagos de América), é dicir, a adaptación do ciclo de vida por parte das lampreas, a hipótese da solta das lampreas era a que semellaba máis clara, pero dous meses despois dos primeiros achazgos, esta teoría desmorónase e, por que non, imponse a da evolución. Saberémolo proximamente en canto remate o séu estudio Fernando Cobo, profesor da USC, o encargado das investigacións.

A foto pertence á asociación Río Furelos.

Reunións veciñais.

Un dos costumes máis extendidos e habituais nas pequenas vilas galegas, ou non tan galegas, son as reunións veciñais. Dende sempre, os habitantes das vilas, reuníronse para tentar solucionar os seus problemas e discutir entre todos o que sería mellor ou peor para o pobo, e aínda hoxe, nunha sociedade moderna e con case todas as tecnoloxías (falta o ADSL), non hai nada mellor que reunirse nun lugar e falar pacificamente de todos os asuntos que nos preocupan ou que cremos que é posible mellorar.

Pois todo isto ven de que o BNG de Agolada, convocou para ista noite unha xuntanza de veciños no Centro Social para tratar sobre un feixe de asuntos relacionados con Agolada; como a ESO, o polígono, os servizos sociais...

Como sabedes, se sodes lectores habituais desta bitácora, o Concello d´Agolada está tristemente gobernado polo Partido Popular, polo que a reunión desta noite, non pasa de ser un simple acto social de irmanamento entre os poucos veciños que probablemente acudirán a tentar atopar un futuro mellor para esta vila e a súa xente, algo cada día máis dificil. Como digo cada vez que falo destos temas, será esta unha mostra de que Agolada mellora? Ou un simple espellismo nun deserto de vilas esquecidas e desertas?

Agárdovos esta noite no Centro Social ás 21:30.

Sobre blogs e divorcios.

Sei que non ten que ver nada con Agolada, pero é que cando lín esta noticia en "El País", deixoume de pedra, e como tamén vai sobre blogs, pois decidín compartila convosco, xa veredes.
Resulta que en Estados Unidos, país no que un de cada dez usuarios de Internet ten un blog, está de moda, despois dun divorcio, contar todo o relacionado con este e o que levou a desencadearse esa situación, e, en ocasións, difamar e criticar á túa ex-parella de xeito que ten habido ata xuízos por culpa desta actividade.
Un dos blogs con maior éxito é o protagonizado por dúas amigas de Manhattan que graban as súas conversacións sobre estos temas, cólganos na súa bitácora e logran conseguir 10.000 descargas mensuales do seu particular show, todo un logro!
Persoalmente, paréceme denigrante que algúen use un blog para airear todos os trapos sucios do quen foi a túa parella, por moito mal que esta che fixese, pero en fin, a liberdade que Internet che proporciona, tamén ten aspectos negativos.

Máis info aquí.

Tedes plan para esta tarde?

Hoxe, calquera persoa que pase ou viva en Agolada, verá os carteis de "Payasolandia", o último espectáculo ambulante que tivemos a honra de recibir en Agolada. O mencionado espectáculo, chegou o martes e actuará hoxe no pavillón municipal.

A verdade é que estes mesmos feirantes, xa estiveran nesta vila tres ou catro anos atrás cun moderado éxito de público, pero polo que semella, si o suficiente para que se animasen a voltar de novo.

O espectáculo, pensado para o público infantil, contará con intervencións de persoaxes animados de actualidade e durará máis ou menos hora e media (ou iso di nos carteis).

Semella que este esta a ser un bo ano para Agolada, polo menos nestes asuntos, posto que xa van dúas destas actividades nuns tres meses, algo insólito nestes últimos anos, ogallá sexa un síntoma de que Agolada está a espertar culturalmente e no futuro desfrutemos de máis eventos desta clase.

Falta a foto.

Desafío

En primeiro lugar, pedirvos desculpas por voltar a poñer un blogo-xogo, por denominalo dalgún xeito, na contra de poñer unha entrada sobre algún tema máis interesante ou simplemente por visitar menos as vosas bitácoras, pero é que ando de exames e non teño demasiado tempo para este tipo de cousas, pero prométovos que nunha semana ou así, estou xa a pleno rendemendo.
Bueno, sen máis aburridas disertacións sobre a miña vida, velaquí tedes o xogo, que, por certo, provén do blog de sao e que vos invito a facer a vós tamén, ó igual que ela me invitou a facer a mín.

Consiste en autobiografiarse a través das letras do nome do teu blog, a verdade é que o meu é moi longo, así que non sei como me quedará, bueno, vou tentalo.

d- David, o meu nome.

A- Agolada, o lugar no que vivo.

g- Pasapalabra

o- Orixinal, sempre tento buscar a orixinalidade, non sempre o consigo.

l- Lalín, o lugar onde estudio.

a- Auténtico, bueno, intento selo.

d- d´Agolada, o nome do meu blog.

a- Pasapalbra

A verdade é que non fun moi orixinal, pero este tipo de "historias", non se me dan ben, deséxovos sorte, sobre todo a Chousa da Alcandra e a Cuspe de Pita, se se deciden a facelo, precisarana. Deixo dous ocos que non se me ocurría nada, haber se me axudades vós.

Normas do bo blogueiro

No blog de Fini, publicouse hai pouco estas normas, ou mellor dito, ideas e ideais sobre o mundo dos blogs, e que quero publicar co fin de difundir e promocionar un modelo de blog solidario e que non ofenda a ninguén, velaquí volas deixo.

En vista de recentes acontecementos na blogosfera, os abaixo asinante, administradores/as de blogs persoais de fala hispana do mundo enteiro, queremos expresar o noso rexeite ó uso deste medio de comunicación para xerar odio, crear enemistade, facer dano, difamar, inxuriar, insultar e para enganar.

Rexeitamos:

-A suplantación da identidade nos blogs e na Internet, en xeral, como medio para desprestixiar a unha persoa e sembrar a desconfianza entre as súas amizades e lectores.

-O uso do correo electrónico e dos blogues como medio rápido de desprestixio das persoas, facendo circular en masa e indiscriminadamente mensaxes cheos de acusacións das que en ningún momento se presenta proba algunha, pola pura intención de facer dano a alguén con quen exista unha enemizade persoal.

Apoiamos:

-Un modelo de blogue no que por suposto se defenda a xustiza, pero no que tamén se cultiven sobre toda a amizade e o bo ton e a cortesía entre os que participen nel de un modo ou doutro.

-Un modelo de blog libre de insultos, de odio e de cizaña, e en consecuencia, apoiamos o dereito absoluto do administrador do blog a suprimir e rexeitar calquera comentario que se deixase coa sola intención de facer dano ou facer dano a terceiros impunemente.

-A denuncia ante as autoridades nacionais dos casos de difamación, inxurias, ameazas e outros que se aprobeiten do anonimato de Internet para facer máis dano con menor risco.

Pedimos ós nosos lectores e lectoras, amigos e amigas.

-Que reproduzan este post nos seu blogues e engada a súa sinatura como reforzo dun ambiente grato e pacífico nos seus blogs.

-Ás autoridades dos distintos estados que non permitan a impunidade no uso do blog e de Internte en xeral como instrumento de mentiras, difamacións nin ameazas.

-Ás distintas plataformas que aloxan blogs en toda a rede que habiliten os mecanismos precisos para impedir que no futuro as maniobras daninas que aquí denunciamos.

Os administradores de blogs que participamos nesta iniciativa colaboraremos en canto nos sexa posible no descubrimento e na denuncia dos casos que se presenten dos aquí mencionados, e pedimos para elo a colaboración e a boa fe de todos.

Asinado, os administradores e administradoras de:


http://www.chupateesamandarina-chych.blogspot.com/, Argentina



http://www.cinecuentos.blogspot.com/, Uruguay



http://www.drgoliamiguel.blogspot.com/, Argentina



http://www.elchologranhermano.blogspot.com/, Argentina



http://www.encendidaenbuenosaires.blogspot.com/, Argentina



http://www.sentado-frente-al-mundo.blogspot.com/, Ecuador



http://www.tenasantiago.blogspot.com/, España



http://anabelio.blogspot.com/, España



http://lagrimasdemar.blogspot.com/, España



http://ficalmo.blogspot.com/, España



http://www.dagolada.blogspot.com/, Galiza

Se estades de acordo, xa sabedes, copiar e pegar.

Outra da xuntanza.

Desta vez, só vos vou mostrar imaxes deste fermoso acto, agardo que vos gusten, e se asististes, que vos evoquen agradables recordos deste fermoso sábado 31 de maio.