domingo, 13 de julio de 2008

Visitando Agolada

Lembrades que no post anterior, falaba sobre os amigos blogueiros, pois ben, hoxe veu por Agolada un deses amigos, ou mellor dito amiga blogueira, Araceli, ou Fada Branca como se chama no blog, que aproveitando que é natural de A Coruña e que se atopaba de vacacacións nesa cidade veu persoalmente a coñecer Agolada.
A verdade é que lamentablemente non puiden estar moito tempo con ela xa que este finde non estiven en Agolada e cheguei tarde, pero o importante e que puíden coñecela e pasar un pouco tempo con ela, bueno, con ela, e con outros blogueiros d´Agolada e de Lalín que nos achegamos a coñecela.
Eu, nisto de coñecer blogueiros xa teño certa experiencia xa que na Xuntanza nos coñecimos moitos dos que día a día nos visitamos cibernéticamente, pero igualmente segue a ser unha experiencia moi interesante e que vos recomendo a todos, xa que todos nos paramos algunha vez a imaxinar como será tal blogueiro e despois comprobar se nos equivocamos ou pola contra acertamos, realmente merece a pena.
Como xa dixen, cheguei tarde, pero polo que me contaron, levarona á visitar os Pendellos, o Castro Marcelín e déronlle unha volta pola vila, mágoa non ter estado, outra vez será.
De paso aprobeito para facer unha pouca publicidade é dicirvos que podedes vir cando queirades coñecer esta vila, dende logo, guías non vos han faltar.



13 comentarios:

★Carlos Becerra★ dijo...

Gallego:

Sabes que en Argentina llamamos "gallegos" a todos los "españoles" ?????

Esto se debe a que durante la época en que España era un país emisor, o sea de donde se emigraba, llegaron muchos españoles a la Argentina (Entre ellos mi abuela Adelina y mi abuelo Jose), y el 75% de ellos procedían de Galicia.
Así que cuando aquello se lleno con cientos de miles de Españoles, los Argentinos, con cariño, afecto, y respeto comenzaron a llamar a todo español con el apodo de GALLEGO (O dicho en argentino nativo GAYEGO).

Por eso es que cuando viví un año y medio en Vigo, te aseguro que el solo presentarme como argentino abría la puerta de cualquier casa pues casi todos en Galicia tenían un primo, un tío, un hermano, un hijo, o un amigo que se había ido para aquellas tierras australes.

Lo que dices en tu post tiene un punto de positivo, y otro negativo.

Hay bellas personas detrás de un teclado, y siguen siendo bellas personalmente (cuando digo bellas me refiero a su ser interior, no a belleza externa).

Y hay otras que no poseen esta cualidad, y las malas sorpresas no son gratas, creo que se debe pensar muy bien antes de transformar una relación cibernética en una relación personal.

Igualmente, por eso de que "cada uno con su culo hace un pito", queda a gusto y piaccere del interesado.

Bien, hasta aqui puedo leer.

Un abrazo.
CarlosHugoBecerra

Jordicine dijo...

Pues si algún día caigo por aquí... te aviso seguro!!! Un abrazo.

Thiago dijo...

Y ya que Carlos está tan explicativo podías explicarnos pq los argentinos no se peinan... ¡que nadie sabe decírmelo! jajaj

Y bueno, que efectivamente eso de las quedadas está muy bien o no, no se que decir... A mi tb. me gustaría conocer a Vargas LLosa y García Marquez y a Javier Marias, que les leo siempre, pero pasan de mi culo, jajaja. Nuse, es verdad que a los blogueros te los acabas imaginando - y yo, además, idealizando- y luego te llevas sorpresas, asi que nuse que es mejor, jajaja

Bueno, bezos.

P.d. He aceptado tus premios y he hecho un post espejo del tuyo, jaja
Bezos.

Fada Branca dijo...

grazas grazas grazas, foi un dia incrible, a ver se volve haber outra xuntanza a que poida ir

Cuspedepita dijo...

Pois nada, que vos deixo un saúdo aquí a todos os blogueiros da Agolada e tamén á Fada Branca, a quen tamén me gustaría coñecer.

Bicos

Bea dijo...

Prometo cando teña o carnet, ir! ;)

abueloscrisytoño dijo...

Temos pendiente esa cita, encontraremos o día

paideleo dijo...

Eu quedei coas gañas de coñecela.
Outra vez será.

Anónimo dijo...

a min me entran gañas de coñecer a cada unha das persoas que poden estar detrás de cada anotación. máis bo é tamén conformarse coa palabra que en realidade será o que enche

CriS dijo...

Hola
por supuesto que si ando por la zona aviso. Besos

Thiago dijo...

Es verdad cari, que eres el feliz poseedor de un carnet que solo tienen 9 personas mas, ¡Pero es que la gente no se enrrolla nada! Tu te crees? Un carnet que es gratis y que no hay que hacer méritos ni nada ( y no es por sacarte los tuyos, jajajaajajaj) y que se otorga solo por riguroso orden de petición.. Pues 10 y eso que llevo un año y medio en la blogosfera.. jajaa

Bezos.

matrioska_verde dijo...

¡que boa vida!
De xuntanza en xuntanza… piscina… ¡así calquera!...

A verdade e que tes razón no que contas sobre coñecer á xente… e unha boa experiencia, sin dúbida… e dende logo, si voy por Agolada, solicitarei con tempo un guía turístico… je je je

Bicos,
Aldabra

BIRA dijo...

Fíjate que a mí me da un poco de cosa "conocer" a los blogeros. Por un lado me muero de intriga y de ganas de poneros caras (pero de carne y hueso, no fotos, tú me entiendes) pero por otra me da pánico. No sé.

Supongo que será una experiencia emocionante a veces y decepcionante otras, como en la vida misma, no?

No sé cuándo iré a Galicia, pero puedes tener por seguro que si voy me acercaré a conoceros, a vosotros y al pueblo.

Besos.